Lang leve de sportclub!

Nederland heeft een uniek sportklimaat. In de internationale topsport presteren we uitzonderlijk goed. De organisatiestructuur van de sport in Nederland wordt hiervoor vaak als oorzaak genoemd. Volgens mij is dat helemaal terecht.

Clubs zijn geweldig!

Sportverenigingen zijn echter meer dan alleen de bron van Olympische medailles. Ik vind sportclubs in veel meer opzichten geweldig. Voor mij persoonlijk is mijn hockeyclub, T.H.C. Hurley, de plek van talloze geweldige herinneringen en de plek waar ik mij heb kunnen ontwikkelen als mens.

Ik heb geleerd doelen te stellen, geleerd dat hard werken resultaat oplevert en dat ikzelf grotendeels verantwoordelijk ben voor het resultaat. Ik heb regelmatig mogen juichen en vieren, maar ook het omgaan met verlies teleurstelling is een onderdeel van de lessen die sport mij heeft geleerd. Mijn club was bovendien de plek waar ik heb leren organiseren, les geven, samenwerken, leiderschap tonen en luisteren. En niet onbelangrijk: een belangrijk deel van mijn vriendschappen zijn hier ontstaan.

Clubs in de problemen

Bob van Oosterhout noemde tijdens de Digital Sports Day in de Amsterdam Arena vorig jaar de sportvereniging ‘de nieuwe kerk’. De sportclub heeft in veel gemeentes de plek van de kerk als sociaal centrum van de gemeenschap overgenomen. Dergelijke sociale centra zijn essentieel en ook daarom is de sportclub wat mij betreft onmisbaar.

Als het AD “De noodklok voor het sportklimaat” luidt is het tijd om iets te doen. Verenigingen hebben te kampen met consumentisme (“Ik betaal toch contributie?”), concurrentie van minder gestructureerde sport en teruglopende inkomsten uit subsidies en sponsoring. Tijd om te veranderen dus. Bootcamps, hardloopapps en greenfees zijn in mijn optiek geen probleem, maar juist een kans. Zou niet elke sportclub structureel een vrij(er) sportaanbod kunnen aanbieden, een moderne variant op het/de ouderwetse ‘Stuif eens in?’

De krimp in sponsorinkomsten vereisen een nieuwe aanpak en creativiteit, maar eigenlijk was het verkopen van borden nooit echt leuk, dus misschien is dit juist prima. Jij geeft toch ook liever een goed advies dan dat je iemand om geld vraagt? Volgens mij is dat wat van de moderne sponsorcommissie wordt gevraagd.

De krimp in vrijwilligers is vooral zorgwekkend op en rond het sporten zelf. Daar moet echt wat aan gebeuren. Zonder deze vrijwilligers is de kerntaak van de sportclub, het aanbieden van sport, immers onmogelijk. Ik denk dat een cultuurverandering noodzakelijk is. De cultuur zou op elke sportclub moeten zijn dat het volstrekt normaal is dat je, zoals ik ook ooit deed, als C-tje gaat helpen bij de training van de jongste jeugd. Gewoon omdat het leuk is! Voor veel kinderen zal het een openbaring zijn hoe gaaf het is om iemand anders wat te leren.

Ik besef mij dat de clubs hierbij moeten opboksen tegen de bijbaantjes en vaak niet onder financiële vergoedingen uitkomen. Wellicht dat de concurrenten, zoals de Albert Heijn, hier ook wel wat in kunnen betekenen? Ik zie het wel voor me: leden van de club die acht uur bij AH komen werken mogen twee uur per week, betaald door AH, werk voor hun club doen? Dan hebben de leden een extra reden om juist bij AH te gaan werken (en winkelen) en hebben de club en de AH een capaciteitsprobleem opgelost. Sponsoring met impact. Het is maar een idee…

Automatiseer en profiteer

Het teruglopend aantal vrijwilligers kan ook ten dele op een andere manier worden opgelost. Veel vrijwilligerstaken zouden in een gemiddeld bedrijf al lang weg geautomatiseerd zijn omdat ze tijdrovend zijn en geen waarde toevoegen. Dit zouden clubs zeker ook moeten doen. Er zijn gelukkig al geweldige tools beschikbaar om veel taken te automatiseren, zoals vrijwilligerstekort.nl voor het plannen en distribueren van vrijwilligerstaken en partijen als ClubCollect, Le Credit Sportif, LISA, AllUnited, VoetbalAssist automatiseren inmiddels vele andere processen binnen clubs.

Ik heb mijzelf met mijn collega’s toegelegd op het zorgen dat sponsorcommissies veel tijd besparen en effectiever zijn doordat zij het wiel niet hoeven uit te vinden. Daarnaast automatiseren wij processen waar dat mogelijk is. Mijn meest recente trots is de SponsorMachine. Een tool die geautomatiseerd en op het juiste moment sponsors van een club wijst op kansen die communiceren via de club biedt. Deze week is een mail gestuurd naar autobedrijven met het idee om een winterbandenactie binnen de club te doen en volgende week gaat er een mail uit naar de sport- en kledingwinkels voor regen- en thermokleding. De eerste resultaten zijn meer dan veelbelovend. Niet alleen levert het aanvullende sponsorinkomsten op, maar de sponsors waarderen ook de actieve houding van de club.

Wat elke club moet weten

In onze zoektocht naar meer geld voor clubs zijn we via onze crowdfundingactiviteiten met www.crowdfundingvoorclubs.nl, waarmee inmiddels bijna 2 miljoen euro mee is opgehaald, op nog een geweldige kans gestuit: fiscaal vriendelijke obligaties.

Eigenlijk elke club zou moeten weten dat deze geweldige fiscale regeling beschikbaar is. Voor veel clubs kan dit duizenden tot zelfs tienduizenden euro’s schelen. Dit zou een groot deel van het financiële gat dat is ontstaan kunnen dichten. Meer informatie hierover is te vinden op www.obligatieplan.nl en in mijn artikel op SportknowhowXL.

Mijn boodschap is eenvoudig: laten we ons dus vooral richten op de kansen die er voor de sportclubs liggen en met elkaar zorgen dat de toekomst voor onze sportclubs gewaarborgd is.

Want één ding is in mijn optiek echt uniek. Bij een club groei je op. Dat gaat bij een bootcamp niet gebeuren.

Lang leve de sportclub!